Apuntes sobre bucinas

29.06.2018

Algúns apuntes e ligazóns sobre sinais acústicos e bucinas.

Nota 1:
Os sinais acústicos poden utilizarse como forma de control de individuos e comunidades, como forma de aviso dun perigo, como forma de estimulación sensorial para contactar e mediar con outras realidades…

Nota 2:
Os habitantes do periodo Magdaleniense empregaban un rombo de cornamenta (rhómbos) que ao xiralo emitía un grave son lóbrego e sobrenatural que reverberaba pola cova de La Roche en Dordoña e amplificaba poderosamente o ronco chifre, similar ao muxido dun bisonte (vía Ramón Andrés: El mundo en el oído), que quizais era empregado como parte de algún rito; o LRAD (dispositivo acústico de largo alcance) é unha arma acústica producida por American Technology Corporation de EE.UU. usado por primeira vez durante o Cumio do G20 en Pittsburgh. Pode provocar xordeira ás persoas que se atopan nun radio inferior a 100 metros; As sete trompas ou shôfarôth feitas cun corno de carneiro derribaron as murallas da cidade de Jericó (Josué 6, 1-21):

Nota 3:
“El puebo gritó y los cuernos sonaron. Cuando el pueblo oyó el sonido de los cuernos, se puso a gritar con todas sus fuerzas, y las murallas de la ciudad se derrumbaron“
(vía Ramón Andrés: El mundo en el oído)

Julius Schnorr von Carolsfeld (1794-1872), The Battle of Jericho.

Nota 4:
Algúns faros como o de Lekeitio (Santa Catalina) empregan bucinas os días de néboa para avisar aos barcos da proximidade da liña costeira. Son bucinas que se poden escoitar a unha distancia de 30 km. O seu son forma parte do imaxinario colectivo e é adoptado polos relatos fantásticos da comunidade como é o caso da “Vaca de Fisterra”, as dúas bucinas do Cabo Fisterra que emiten un son que recorda a unha vaca.

Nota 5:
Son exemplos de como o uso dun son forte e contínuo é capaz de manterse omnipresente no espazo habitado. O son propágase polo aire. Está no aire. A súa omnipresencia é evidente. Non podemos darlle as costas ao aire. “Soplo” era asignado polos gregos como pneûma, un término que entre los filósofos significaba alma. Mover o aire, sopralo, era dar vida ás cosas. Soplar no interior dun instrumento musical era o mesmo que dar alma, ofrecer ao aire unha entidad audible (vía Ramón Andrés: El mundo en el oído).

Nota 6:
De ahí o poder que exerce o son ao tomar o espazo aéreo sobre as emocións de quen o escoita. Un poder que é empregado para torturar, conmover, alertar, comunicarse co invisible…

Faros con sinal acústico en Galicia:

Faro de Cabo Vilán
Faro do Cabo Fisterra (A Vaca)
Faro de Estaca de Bares
Porto de A Guarda. Dique e Sirena (morse L)
Faro Illas Sisargas (sen uso)
Faro Cabo Estai (en uso)
Faro Corrubedo (sen uso)
Torre de Hércules. A Coruña (foto de Juan Lesta)

Sirena do Faro de Estaca de Bares. Foto de Miguel Bernárdez

A vaca de Fisterra coas dúas bucinas — Sirena do Faro de Estaca de Bares. Foto de Miguel Bernárdez

Imaxes: 1. Faro Illas Sisargas / 2. A vaca de Fisterra / 3. Sirena do Faro Estaca de Bares / 4. Torre de Hércules / 5. Cabo Estai / 6. Cabo Vilán / 7-9. Cabo Corrubedo / 10. Sirena Faro Prior

A pianista Heleen Van Haegenborgh e os seus concertos con bucinas (en colaboración con Bighornshunter)

Outros vídeos de bucinas

Apuntes sobre bucinas

Faros con sinal acústico en Galicia:

Faros con sinal acústico en Euskadi:

Faros con sinal acústico en Asturias:

Faros con sinal acústico en Cantabria:

Bucinas